Grandes proxectos

A estación con altas prestacións

Transformar as estacións, conectar persoas, abrir novas portas á cidade. Así se constrúe o futuro desde a infraestrutura. A nosa empresa impulsa algúns dos proxectos ferroviarios máis ambiciosos do país, intervindo en nodos estratéxicos como Madrid Chamartín Clara Campoamor, Barcelona Sants, a Canle de Acceso a València e Madrid Puerta de Atocha Almudena Grandes. Obras que non só modernizan o transporte, senón que reconfiguran a contorna urbana e melloran a vida de millóns de persoas.

Cada estación renovada, cada acceso soterrado, cada plataforma adicional é unha oportunidade para mellorar a vida cotiá de miles de persoas. Para facilitar os seus desprazamentos, acurtar tempos, facer máis cómodo o traxecto. Pero tamén para transformar a contorna urbana, conectar barrios, liberar espazo público e reimaxinar a relación entre ferrocarril e cidade.

Chamartín, Sants, València ou Atocha son nomes propios deste proceso de transformación. Pero detrás de cada un deles hai un mesmo impulso colectivo: o de construír unha rede máis conectada, accesible e preparada para os retos do futuro. Porque non se trata só de chegar máis lonxe, senón de chegar mellor.
Sants reinvéntase como porta de entrada a unha Barcelona máis conectada, accesible e pensada para as persoas. O proxecto non só amplía e actualiza a estación, senón que abre espazos, gaña luz e crea unha nova relación coa contorna urbana. 
O gran nodo ferroviario do norte de Madrid crece e transfórmase. Chamartín é moito máis que unha estación: é un centro de conexións en plena evolución, que se adapta para acoller a alta velocidade do futuro e articular a mobilidade do norte peninsular. 
A ampliación de Puerta de Atocha prepara a estación para o futuro inmediato. Novas vías de alta velocidade, máis plataformas e mellores conexións permiten atender a crecente demanda de viaxeiros sen perder o seu carácter emblemático. 
Canle de Acceso a València
A Canle de Acceso de València permite o soterramento das vías de entrada á cidade, liberando espazo para novos bulevares, parques e conexións. É a oportunidade de tecer unha cidade na que os trens desaparecen da paisaxe pero non da vida.